
De Camino del Norte (kustroute) staat al 2 jaar op mijn verlanglijstje. Maar vanochtend bekroop mij voor de zoveelste keer het gevoel dat ik misschien toch gewoon weer dezelfde route als 2 jaar geleden wil wandelen: de hartverwarmende Camino Frances. Beide wegen leiden naar Santiago de Compostela, maar zijn totaal verschillend van elkaar. Ik heb ineens het gevoel dat ik toch liever kies voor de mystiek, de gezelligheid en het gemak van de Camino Frances in plaats van voor de natuur, de rust en soberheid van de Camino del Norte...
Waar mijn hart van gaat dansen op de Camino del Norte is de prachtige afwisselende natuur, de kust- en berglandschappen, rust, stilte, soberheid, simpelheid, kleinschalige herbergen en de nieuwe ervaring.
Maar nu voelt het ineens alsof mijn hart meer behoefte heeft aan de Camino Frances, waar ik vele prachtige verbindingen kan leggen, waar herbergen en andere faciliteiten in overvloed aanwezig zijn, evenals een rijke historie, mystiek, een bijzondere energie (sterrenroute) en de aanwezigheid van krachtplaatsen. Daarentegen is het helaas wel toeristischer dus veel drukker, met grotere overvolle herbergen, en dus minder rust en stilte en heb ik deze route al een keer in zijn geheel gewandeld.
Ok, drukte en rust kan ik loslaten heb ik inmiddels wel bewezen, dus dat hoeft geen punt te zijn, hoewel...?? Ik kan natuurlijk ook onderweg beslissen wat ik ga doen. Ik hoef namelijk pas na 190 kilometer een keuze te maken: neem ik de bus naar de kust of vevolg ik mijn weg op de Camino Frances? Als ik dat doe, geef ik me volledig over aan de weg en aan mijn gevoel op dat moment. Dit voelt voor nu ook wel erg goed en bevrijdend. En spannend! Misschien is dit wel de enige keuze die ik nu kan maken, om het over te laten aan mijn gevoel straks?
Veel liefs,
Een twijfelende Daphne
.
Maar nu voelt het ineens alsof mijn hart meer behoefte heeft aan de Camino Frances, waar ik vele prachtige verbindingen kan leggen, waar herbergen en andere faciliteiten in overvloed aanwezig zijn, evenals een rijke historie, mystiek, een bijzondere energie (sterrenroute) en de aanwezigheid van krachtplaatsen. Daarentegen is het helaas wel toeristischer dus veel drukker, met grotere overvolle herbergen, en dus minder rust en stilte en heb ik deze route al een keer in zijn geheel gewandeld.
Ok, drukte en rust kan ik loslaten heb ik inmiddels wel bewezen, dus dat hoeft geen punt te zijn, hoewel...?? Ik kan natuurlijk ook onderweg beslissen wat ik ga doen. Ik hoef namelijk pas na 190 kilometer een keuze te maken: neem ik de bus naar de kust of vevolg ik mijn weg op de Camino Frances? Als ik dat doe, geef ik me volledig over aan de weg en aan mijn gevoel op dat moment. Dit voelt voor nu ook wel erg goed en bevrijdend. En spannend! Misschien is dit wel de enige keuze die ik nu kan maken, om het over te laten aan mijn gevoel straks?
Veel liefs,
Een twijfelende Daphne
.
Reacties
Quadrisquare.punt.nl {} hanny op 10-05-2011 01:10
Je moet denk ik gewoon je gevoel op dat moment volgen...
Of je nieuwsgierigheid naar nieuwe wegen, ervaringen en belevingen,
of de gevoelsmatig aantrekkende 'oude' weg....
( ik zou je verder niet kunnen raden,
ik ken niet de éne en niet deandere weg....
Je schiet dus niet veel op met mijn reaktie... ...)
We horen het wel van je...
liefs, hanny
Pauline op 10-05-2011 07:52
begin eerst maar lekker met lopen. Als je op dat punt bent, dan volg je je hart, want daar gaat het toch allemaal om. Heb vertrouwen en leef op het moment, er zijn geen verkeerde keuzes. Ik lees het wel op deze blog ;)
xxxx Pauline
Daphne op 10-05-2011 20:14
Lieve Hanny en Pauline, dank jullie wel voor jullie reacties :) Ik ben er reuzeblij mee. Ik zag het even niet meer hihi. En na het lezen van jullie reacties voelt het supergoed om het inderdaad maar gewoon over te laten aan het moment straks. Ik ga sowieso eerst genieten van 190 kilometer rust en stilte in de Pyreneeen van Aragon. Wow ineens voel ik een nieuw spannend element aan mijn reis, puur omdat mijn keuze nu nog niet vaststaat hihi, grappig :)) Veel liefs en een dikke knuffel vol dankbaarheid voor jullie, Daphne
Je moet denk ik gewoon je gevoel op dat moment volgen...
Of je nieuwsgierigheid naar nieuwe wegen, ervaringen en belevingen,
of de gevoelsmatig aantrekkende 'oude' weg....
( ik zou je verder niet kunnen raden,
ik ken niet de éne en niet deandere weg....
Je schiet dus niet veel op met mijn reaktie... ...)
We horen het wel van je...
liefs, hanny
Pauline op 10-05-2011 07:52
begin eerst maar lekker met lopen. Als je op dat punt bent, dan volg je je hart, want daar gaat het toch allemaal om. Heb vertrouwen en leef op het moment, er zijn geen verkeerde keuzes. Ik lees het wel op deze blog ;)
xxxx Pauline
Daphne op 10-05-2011 20:14
Lieve Hanny en Pauline, dank jullie wel voor jullie reacties :) Ik ben er reuzeblij mee. Ik zag het even niet meer hihi. En na het lezen van jullie reacties voelt het supergoed om het inderdaad maar gewoon over te laten aan het moment straks. Ik ga sowieso eerst genieten van 190 kilometer rust en stilte in de Pyreneeen van Aragon. Wow ineens voel ik een nieuw spannend element aan mijn reis, puur omdat mijn keuze nu nog niet vaststaat hihi, grappig :)) Veel liefs en een dikke knuffel vol dankbaarheid voor jullie, Daphne